Een jaar is niets

Een jaar is niets.
Een veer in de wind, een ademtocht.
Je draait je om en het is voorbij.
Ijs, knop, blad, twijg.
Eenden in de sloot,
stoppels op het veld.
Driehonderdvijfenzestig morgens,
driehonderdvijfenzesig nachten.
Een verstuikte enkel,
een loopneus, de dood
van een verre achterneef.
Spreeuwen in de dakgoot,
een ontwortelde boom.
Ramen schuiven open,
gordijnen dicht.
De zon brandt koperglanzend
in het ruit. Een jaar.
Een jaar is niets.

Geschreven door

-illusie-

Reacties op dit gedicht

-illusie- vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Albrecht Paul:	Donderdag, november 21, 2002 12:17
'de ruit' of 'het raam'. Schitterend. Hoewel - zou het niet op een verjaardagskaart durven zetten.

Over dit gedicht

Auteur: -illusie-
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 06 september 2002
Thema's: [Nieuwjaar]