Wanneer ik het niet meer vind in deze wereld
Niet in dit woord,niet in de liefde,
Laat mij dan donker worden als de zee s'nachts,
Laat mij dan uitgaan als een vuur in de regen
Want dan zal ik zozeer hebben gefaald,
Dat ik mezelf geen mens meer mag noemen
Laat mij dan alleen maar een dode zijn
In het slechtste gezelschap van mijn laatste gedachten
Ik heb altijd wel willen leven,
Maar wat is het zonder de warmte
Van een hartslag in de liefde of meer zelfs
Wat is het wanneer men zichzelf niet loslaat?
Wanneer ik het niet meer vind in een woord
Niet in een man,niet in mijn wereld,
Laat mij dan een koude dode zijn,
Wervend langs een winterse strand van die dood