Ik en mijn blues
Je wandelde weg van mij
als Medusa zonder blik
bloemen in je haar verdort
je kracht ontnam afscheid
strompel als kreupele
in je verloren toekomst
zie mijn duiken in je
spartelen als een jonge vis
in het zoete water
je bent, en er ook niet
verdwaald in afleiding
verliefdheid in je geest
de vibratie mijn blues
het geluk in verdriet
je bent mijn liefde, en niet
spring alleen op mijn bed
raak de plafond gebukt
‘plof’ plat op een spijkerbed
kom je terug op een dag
met bloemen in je haar
ben ik getrouwd met mijn blues
ik wandel de kamer in
hartverscheurende blues
zonder jou, alleen.
08-09-‘02/13:26
Reacties op dit gedicht
| Jacobs Ivan: | Maandag, september 09, 2002 08:57 |
| prachtig gedicht !! | |
| waterval: | Maandag, september 09, 2002 00:58 |
| nu nog een beetje bluesmuziek op deze tekst en ik raak helemaal in de juiste stemming..... héél mooi........... |
|
| Sheena: | Maandag, september 09, 2002 00:42 |
| als een lied .... zachte tonen vallen droef langs de randjes van mijn lezende geest ... Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 09 september 2002 | ||
| Thema's: | ||