Jouw hart wordt mijn hemel
In mijn ziekte
is geen plaats voor jou,
geen plaats voor Liefde
Dood neemt me in zijn armen,
tijd voor jou om te gaan
~ alleen ~
met de herinnering
hoe levenslustig ik heb bestaan
Jouw hart wordt mijn hemel
waar ik de taak zal overnemen
van je beschermengel
Tot onze zielen elkaar weer omhelzen
leef ik diep verborgen in jou
~ tot dan ~
leef jij jouw leven
leef ik mijn dood
~ Ga nu maar ~
ooit ontmoeten we elkaar
zoals we elkaar ooit ontmoetten
Reacties op dit gedicht
| Koelemij, Harold: | Maandag, september 09, 2002 23:17 |
| oeps skeetje toch oh gelukkig fictie |
|
| wijnand.: | Maandag, september 09, 2002 23:07 |
| Indringend | |
