in memory
Starend kijk ik naar de sterren.
Ik zoek tot ver voorbij de maan.
Met gesloten ogen zie ik je in mijn gedachten weer lachend staan.
Nu kan ik alleen nog dromen van onze kinderjaren.
Die worden steeds minderen en moeilijker te vergaren
Waar, o waar kan ik je vinden.
Niets is meer tastbaar , alles is vergaan.
Toch kijk ik weer naar die sterren en hoopt op een glimp.
Dat kleine stukje dat ik maar niet vindt.
dag lieve broer.
Reacties op dit gedicht
| kimberlyke: | Vrijdag, september 13, 2002 23:46 |
| mooi ... sterkte! kimberly xxx |
|
| silvia: | Dinsdag, september 10, 2002 16:21 |
| mooi gedicht, heel mooi. groetjes van silvia |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Thera | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 09 september 2002 | ||
| Thema's: | ||