verwerking.
ik vecht dag en nacht,
tegen 't gevoel van onmacht.
er is mij veel aangedaan,
mijn hart kan de pijn niet aan.
ik kan het niet verwerken,
wanhopig probeer ik te overleven.
en de kinderen mijn gemis geven,
hoe graag zou ik mijn pijnlijk verlangen,
door een beetje geluk willen vervangen.
lindav
tegen 't gevoel van onmacht.
er is mij veel aangedaan,
mijn hart kan de pijn niet aan.
ik kan het niet verwerken,
wanhopig probeer ik te overleven.
en de kinderen mijn gemis geven,
hoe graag zou ik mijn pijnlijk verlangen,
door een beetje geluk willen vervangen.
lindav
Reacties op dit gedicht
| arie: | Dinsdag, september 10, 2002 17:17 |
| schrijven helpt... net als praten... Jij komt er wel uit samen met je kits liefs, Arie |
|
| waterval: | Dinsdag, september 10, 2002 14:25 |
| jouw kinderen hebben geluk om een moeder te hebben die er voor hen is..... en geluk te kunnen geven kan ook geluk brengen..... |
|
| Beverke: | Dinsdag, september 10, 2002 12:55 |
| Gelukkig kan jij je kinderen beschermen en hen geven wat jij hebt moeten missen.......warme liefde, liefs jenne |
|
| Mieke&: | Dinsdag, september 10, 2002 06:20 |
| Hallo Linda ik vind het triest maar ooit komt dat geluk geloof me ! | |
| Sheena: | Dinsdag, september 10, 2002 01:30 |
| *slik* vecht er maar voor ze zijn het zo waard ! take care, Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 10 september 2002 | ||
| Thema's: | ||