Weerspiegeld in je ogen
Weerspiegeld in je ogen
zie ik mijn eigen ziel
Verdrietig en verloren
niet wetend wat te doen
Hele nachten huilen
de pijn van het verdriet
een kleine meid verloren
begrijpen lukt maar niet
zie ik mijn eigen ziel
Verdrietig en verloren
niet wetend wat te doen
Hele nachten huilen
de pijn van het verdriet
een kleine meid verloren
begrijpen lukt maar niet
Reacties op dit gedicht
| BlueEyeZ: | Vrijdag, januari 26, 2001 12:05 |
| Mooi en heel gevoelig geschreven. | |
| : | Zondag, januari 14, 2001 23:14 |
| Zeer ontroerend.... :,( | |
| Robski: | Zondag, januari 14, 2001 23:14 |
| Zeer ontroerend.... :,( | |
| Idster: | Maandag, januari 08, 2001 11:41 |
| jeetje..heb tranen ervan in mijn ogen...zoveel verdriet in dit gedichtje...heel mooi verwoord..bedankt. liefs, Idster | |
| Brammie: | Zondag, januari 07, 2001 22:32 |
| De pijn van de emotie. Mooi verwoord. | |
| ilona: | Zondag, januari 07, 2001 21:05 |
| heel gevoelig hoor.... | |
| catharina: | Zondag, januari 07, 2001 20:29 |
| zucht...ik leef met je mee ben zelf moeder... | |
| Mark: | Zondag, januari 07, 2001 20:28 |
| Heel mooi hoor...kan de pijn voelen. | |
| car: | Zondag, januari 07, 2001 19:41 |
| pijnlijk mooi sandra... dank je liefs car |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sandra | 
|
|
| Gecontroleerd door: The Slayer | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||