even helemaal niks
niemand
helemaal niemand
niemand vraagt of zegt wat
het lijkt wel alsof niemand om me geeft.
het is zo stil in mij
ik hoor niks
ga naar school,
zit daar maar een beetje in de les te luisteren,
terwijl iedereen lol heeft behalve ik
iedereen, behalve ik
ik zit met me gedachten ergens anders
ergens waar ik niet eens weet waar.
voel me zielig
heel alleen
denkend wat er gebeurt als ik zachtjes wegsluip en niet terugkom
wat iedereen doet
maar nog, na een tijdje,
zal alles hetzelfde zijn
maar dan zonder dat meisje dat daar maar zat
leek op te letten wat niet zo was.
zullen ze me naam nog weten na een paar jaar?
dat weet ik niet
en ik wil het ook niet weten
het enige dat ik weet is dat ik niks wil
helemaal niks
gewoon zitten en nergens aan denken
gewoon even niksen
is dat teveel gevraagd?
maaike.
Reacties op dit gedicht
| tha lill kim: | Woensdag, september 11, 2002 20:11 |
| erg mooi omschreven.... prachtig xxxxkim |
|
| egon: | Woensdag, september 11, 2002 19:38 |
| ... word ik toch even stil van. het klinkt honderd procent puur. heel erg mooi. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: just myself | 
|
|
| Gecontroleerd door: Dodo | ||
| Gepubliceerd op: 11 september 2002 | ||
| Thema's: | ||