Was mijn hoofd maar een asbak
Was mijn hoofd maar een asbak
Mijn asbak is vol
Net als mij hoofd
Vol met verwarring
Vol met verdriet
Probeer het leeg te maken
Orde te scheppen
Maar wat ik ook bedenk
Helderheid brengt het niet
Was mijn hoofd maar die asbak
Dan was het simpel leeg te maken
Even op zijn kop en alles is er uit
Wat heerlijk lijkt me dat
Was het maar zo simpel
Mijn hoofd even leeg maken
Zodat ik even de rust vond
En geen verwarring en verdriet meer had
Maar ja een hoofd als een asbak
Lijkt me ook geen gezicht
Peuken op mijn hoofd gedoofd
Is toch ook niet waar voor ik zwicht
Laat mij dan toch mijn eigen koppie maar houden
Peuken op mijn hoofd zijn zo opvallend
Dan lieverd de verwardheid en het verdriet
Wat alleen een echte kenner aan mij ziet
Reacties op dit gedicht
| sweety538: | Donderdag, september 12, 2002 22:54 |
| Ik je eigenlijk niet eens, maar ik zou graag een paar peuken voor je overnemen... Het is wel een ontzettend mooi gedicht en super herken baar!! ontzettend veel sterkte... groetjes en veel liefs Yemi |
|
| tampad: | Donderdag, september 12, 2002 20:41 |
| alles is al gezegd..dus bij deze wens ik je veel sterkte liefs tamara |
|
| Robski: | Donderdag, september 12, 2002 20:18 |
| mooi geschreven maar geniet van het leven en ik weet dat 't je gaat lukken want vergeleken met toen scheelt 't al stukken :) Liefsssssssssssssss Rob |
|
| Benjamin de Rooy: | Donderdag, september 12, 2002 18:52 |
| jou verwarring en jou verdriet, je verdient zoveel moois, dit zeker niet. trek de stoute schoenen aan en laat je hart nu eens echt gaan gooi eruit waar je mee bent geknoopt zodat het verdriet verdwijnt en de liefde weer loopt liefs, Ben |
|
| dotje: | Donderdag, september 12, 2002 11:39 |
| Dag Piepsje sterkte (sorry weet niet meer wat zeggen) knufffff |
|
| christina: | Donderdag, september 12, 2002 09:42 |
| kon het maar he meisje helaas nee en ik weet zeker dat jij niet voor de peuken op je hoofd zwicht SUPER STAR liefs knuffie mam je vriendin |
|
| Margaritha: | Donderdag, september 12, 2002 09:13 |
| Ik vind het een super gedicht en ik denk dat het voor vele mensen herkenbaar is. Iedereen wil van tijd tot tijd zijn hoofd wel eens legen van verdrietige en vervelende dingen, maar goede en slechte dingen vormen je, dat hoort nu eenmaal bij het leven. En altijd komt er na regen weer zonneschijn. Groetjes, Margaritha |
|
| arie: | Donderdag, september 12, 2002 05:12 |
| Jouw hoofd een asbak... Kom maar langs dan legen we hem samen.... en krijg je rust Liefs, Arie |
|
| voske: | Donderdag, september 12, 2002 01:45 |
| De beste manier om met verdriet om te gaan is nog altijd als je het een laagje humor mee kan geven,'t geeft toch een tikkeltje steun,net als een wandelstok.Hou je goed Pieps. | |
| The Cowboy: | Donderdag, september 12, 2002 01:14 |
| Lieverd, en toch een verschil... een Asbak probeer je zo veel mogenlijk te vullen... maar jij doet nu zo je best om steeds een peukie uit je asbak te halen... De ene dag gaat dat beter als de andere... Graag draag ik met jou die peukies. Liefs G... Kop op |
|
| Sheena: | Donderdag, september 12, 2002 00:59 |
| gniffel ondanks alle pijn moet ik glimlachen om het beeld wat je schept, ehmmm laten we samen die asbak volmaken en op iemands anders hoofd leegkieperen ? lijkt me een beter plan grijnssss Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pieps | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 12 september 2002 | ||
| Thema's: | ||