In mist gevangen
In mist gevangen
Door de dichte mist
zie ik een gezicht
vaag opgelicht
zonder contouren
Ik zou je willen aanraken
al was het maar heel even
om mee te kunnen zweven
in de grijze duisternis
Ik zou willen zien
hoe het jou vergaat
of de hemel bestaat
maar het lukt niet
Het is nog niet mijn tijd
maar ik weet dat je wacht
en heel soms onverwacht
door nevelen verschijnt
In de dichte mist
verdwijnt het gezicht
samen met het licht
in de eeuwigheid
Reacties op dit gedicht
| Worteltje: | Donderdag, oktober 09, 2003 14:30 |
| Schitterrend dichie Kussies Worteltje |
|
| Kiana: | Donderdag, juni 19, 2003 18:28 |
| oeie, ik bedoel roxette ;-) | |
| Kiana: | Donderdag, juni 19, 2003 18:21 |
| waaw roxanne, heel erg mooi gedaan !! zo gevoelig en ontroerend geschreven, echt klasse! liefs, Kiana |
|
| Huting: | Zondag, september 15, 2002 09:16 |
| Ontroerend mooi, en inderdaad zelfs herkenbaar door de mist... Liefs, Doortje |
|
| voske: | Zondag, september 15, 2002 01:54 |
| Heel teder en gevoelig neergezet.Echt mooi. Liefs,Voske |
|
| waterval: | Zondag, september 15, 2002 01:53 |
| héél herkenbaar.......... mooi gedicht... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nina Laverona | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 september 2002 | ||
| Thema's: | ||