Toveren met niets
Als een god zonder dadendrang
staat hij daar
op de berg van geluk
en wacht
tot hij mag vallen
en niets hem
meer opvangt
staat hij daar
op de berg van geluk
en wacht
tot hij mag vallen
en niets hem
meer opvangt
Reacties op dit gedicht
| Hanneke Eirinn: | Woensdag, september 18, 2002 23:51 |
| hmm droeflottig :( | |
| MayadeBij: | Maandag, september 16, 2002 11:50 |
| Zelfs geen laag bij de grond vliegend bijtje? | |
| Sheena: | Maandag, september 16, 2002 00:27 |
| als een godin der nacht, weet ze dat de grond hard is, als je valt en niets op je wacht ... Sheena |
|
| No Name: | Zondag, september 15, 2002 22:30 |
| heel erg mooi... | |
| ilonag: | Zondag, september 15, 2002 19:56 |
| heel mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: victor ruhlmann | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 september 2002 | ||
| Thema's: | ||