voorjaarsregen
De maan had een blauw aangezicht,
Lucht bewolkt terwijl de maan scheen,
sterren verscholen zich stil, zacht,
Regen druppelde haar zorgen langzaam weg,
verschool gevangen in de putten die de weg rijk was,
nam mijn tranen mee in haar spel,
en voedde me rijk aan haar tedere liefde,
Het water danste op de vele goude bladeren,
die zich stralend mee lieten leiden in de parrade,
de bomen wuifden het geheel toe met lege handen,
en wiep haar vruchten af voor nieuw leven.
Reacties op dit gedicht
| ardalan: | Maandag, september 16, 2002 09:40 |
| heerlijk gedicht ! ik verdwaal zo in het beeld dat je creeert ..;) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 16 september 2002 | ||
| Thema's: | ||