Mijn kleine oorlog
Ik wacht nog steeds
op mijn kleine oorlog
doordrongen van feiten
onhoorbaar in gevoel
vlucht ik in onwerkelijkheid
een wereld van onwaarheden
bang de strijd te verliezen
al is de kennis zekerheid
blijf ik bewust ontkennen
omdat zekerheid
steeds mijn onzekerheid is
en belet mijn vooruitgang
ik wil vrijheid en liefde kopen
met een masker van vriendelijkheid
en onderdanigheid met een lach
al is het maar uiterlijke schijn
het toneelspel brengt klappers
om het spel te blijven spelen
mijn hart van kristal
bevat inmiddels haar scheuren
nu stook ik de ketel heet
zodat scheuren samensmelten
en bij het vallen van het licht
is de oorlog voorbij gegaan
innerlijke warmte overwon
zonder slag of stoot.
16-09-‘02/12:45
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 16 september 2002 | ||
| Thema's: | ||