Glimlach het verleden weg...
Verborgen achter een glimlach
alsof het haar niet raakt
de aanvallen van onwetendheid
die nimmer worden gestaakt
Begrip tonen is haar deel
na op de tenen te hebben gelopen
het tegenstribbelen heeft ze opgegeven
samen met het op verandering hopen
Maar de glimlach blijft
want die is oprecht
het raakt haar niet
echt niet
meer
Reacties op dit gedicht
| sleepless: | Dinsdag, september 17, 2002 19:57 |
| Beetje kippevel krijg ik ervan. mooi Groetjes. |
|
| blommeke: | Dinsdag, september 17, 2002 02:06 |
| heel mooi Roxette. Blom |
|
| Koelemij, Harold: | Maandag, september 16, 2002 23:11 |
| (::) | |
| DrieGeetjes: | Maandag, september 16, 2002 22:27 |
| ;o)x™ | |
Over dit gedicht
| Auteur: Nina Laverona | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 september 2002 | ||
| Thema's: | ||