Ik wilde dat ik de sleutel had,
Ik wilde dat ik de sleutel had
van alle eenzame harten
Ik zou ze ontsluiten en bracht ze naar buiten
en liet ze horen hoe de vogeltjes fluiten,
Ik liet ze voelen aan het gras
en liet ze dansen in een plas
ik liet ze klimmen in een boom
en liet ze lachen zonder schroom,
Ik liet ze wandelen aan het strand
en ontspannend liggen op het zand
ik liet ze proeven van het leven
weg de zorgen om voor te beven,
Ik liet ze opkomen voor zichzelf
en maakte ze zo gelukkig als mezelf
Dan liet ik zachtjes de sleutels verdwijnen
en komt er een eind aan al dat wegkwijnen,
Jenne
Reacties op dit gedicht
| greet1002: | Dinsdag, september 17, 2002 17:20 |
| Zolang iemand de sleutel heeft en hem goed gebruikt, dan ben ik tevreden. Want ik ben eenzaam...:'( Mooi gedicht!!! xxx Greet |
|
| Tynipox: | Dinsdag, september 17, 2002 14:12 |
| Mooi Jenne, die sleutel zou ik ook graag willen hebben. Liefs van Tyni. |
|
| Jacobs Ivan: | Dinsdag, september 17, 2002 13:42 |
| echt heel mooi !! | |
| Elly_m: | Dinsdag, september 17, 2002 09:39 |
| mooi... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Beverke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 17 september 2002 | ||
| Thema's: | ||