Broos
Broos
hoe slopend eenzaamheid kan zijn
het maakt je leven zwaar
je voelt je broos als porselein
al heb je nog elkaar
geef mij een stukje van je leed
dan heb je minder pijn
ik hoop dat je voor altijd weet
dat ik er tracht te zijn
en is de nacht alweer zo lang
en met verdriet gevuld
laat mij dan ’t warme deken zijn
waarin je bent gehuld
Reacties op dit gedicht
| Raar mie: | Woensdag, september 25, 2002 14:30 |
| MEGA FANTASTISCH ONGELOFELIJK GOED srr dat ik het uitschreeuw maar ik vind dit gewoon een SUPER gedichtje. En zelfs al gebruik ik deze woorden deze woorden kunnen nooit de schoonheid van een gedicht weergeven, zeker niet van dit. M.a.w. het is weer een zoveelste waarvan de kracht zo groot is dat het me overmand. |
|
| blommeke: | Donderdag, september 19, 2002 23:51 |
| broos,... het juiste woord,... Blom |
|
| Roxette: | Donderdag, september 19, 2002 20:52 |
| prachtig warmlief... | |
| wijnand.: | Donderdag, september 19, 2002 20:49 |
| prachtig | |
| voske: | Donderdag, september 19, 2002 18:31 |
| Heel mooi,vooral naar 't einde toe. ;o)) liefs,voske |
|
| Laurier: | Donderdag, september 19, 2002 11:00 |
| Erg mooi. Een kleine waterval van lieve woordjes en gedachten. Groetjes. Jo Laurier |
|
| MayadeBij: | Donderdag, september 19, 2002 10:59 |
| Lief! Een echte Waterval zou k zo zeggen... Kus. | |
| free: | Donderdag, september 19, 2002 08:59 |
| prachtig.......... liefs ~((O))~ |
|
| Margaritha: | Donderdag, september 19, 2002 08:12 |
| schitterend!!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: waterval |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 september 2002 | ||
| Thema's: | ||