Liefde ontlast
Stormen zijn uitgeraasd
het zand uit de ogen
in een uitgestrekt landschap
geen vragen meer
het antwoord is het beeld
aan de horizon de ganzen
zo zeker naar het doel
de warmte is het waard
het weer voor te blijven
verdwijnen tot weerzien
niet meer dan de spiegel
in het diepst van je leven
heb je zonder wringen
sereen de rust ontvangen
bewierookt je leven intens
geen berg zal te hoog zijn
die het pad zal verzwaren
bewust van de yin en yang
zachtjes ga je op in elkaar
kruip je in elkanders schoot
liefde is altijd aanwezig
ontneemt last met warmte
met een lach naar morgen
liefde is geen fata morgana
maar een innerlijk paradijs
aan jou te aanvaarden
zonder voorwaarden.
19-09-‘02/16:07
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 19 september 2002 | ||
| Thema's: | ||