Zelfbeeld
Een appel, de geheimen
bewaard mijn innerlijk
woorden en letters
weven elke keer een stuk
dromend over bloemen
verwoord mijn vrolijkheid
niemand kent mij diepste
want dat ben ik kwijt
bewaard mijn innerlijk
woorden en letters
weven elke keer een stuk
dromend over bloemen
verwoord mijn vrolijkheid
niemand kent mij diepste
want dat ben ik kwijt
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: eef | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 19 september 2002 | ||
| Thema's: | ||