De nieuwe mens
Eventjes was hij er niet.
Uit zijn lichaam getreden,
om alles op een rijtje te zetten.
Zijn ergenissen werden weg geveegd,
door zijn vermoeide hersenen,
aangewakkerd in een roes.
Plaats nemend naast zijn lichaam
stond de tijd stil voor een uurtje
en over zag hij zijn lichaam.
Stil en ongedwongen
stapte hij weer
in zijn vertrouwde omgeving.
Met de nieuwe energie
zoekt hij verder
naar de zin van het leven.
Uit zijn lichaam getreden,
om alles op een rijtje te zetten.
Zijn ergenissen werden weg geveegd,
door zijn vermoeide hersenen,
aangewakkerd in een roes.
Plaats nemend naast zijn lichaam
stond de tijd stil voor een uurtje
en over zag hij zijn lichaam.
Stil en ongedwongen
stapte hij weer
in zijn vertrouwde omgeving.
Met de nieuwe energie
zoekt hij verder
naar de zin van het leven.
Reacties op dit gedicht
| Soledad: | Maandag, september 23, 2002 11:56 |
| Lieve Ben, Ieder mens heefthet wel eens moeiljk. Maar zoals jij er betn voor anderen, zullen zij er nu voor jou zijn. Vecht even, bijt maar even op je lippen, of gooi even met wat dingen...maar sluit daarna je ogen, en zeg 'ik kan het wel aan.' als je de rest aan heb gekund, lukt dit je ook wel. Echt, heb vertrouwen, en geloof in jezelf.... Ik hou van jullie, en zal er zijn. Heel veel sterkte, en liefs. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 20 september 2002 | ||
| Thema's: | ||