De onzichtbare vijand
Stil als een muis
kroop het in zijn hoofd.
Stemmen vertelden hem
het niet te nemen.
De raad blies hij weg,
als een sterke wind.
Hem nog na kijkend
als een onschuldig kind.
Hij vond zich sterk genoeg
om na die ene keer
terug te stoppen
en weer verder te leven.
Maar de macht werd te groot
en zijn volgende ligt klaar
verleidend naar hem te lonken
om deel te nemen in zijn leven.
Nu is hij boos geworden
en zoekt de schuld bij hen.
Zonder zich af te vragen
waar zijn wilskracht is gebleven.
Oh waarom die stomme sigaret?
kroop het in zijn hoofd.
Stemmen vertelden hem
het niet te nemen.
De raad blies hij weg,
als een sterke wind.
Hem nog na kijkend
als een onschuldig kind.
Hij vond zich sterk genoeg
om na die ene keer
terug te stoppen
en weer verder te leven.
Maar de macht werd te groot
en zijn volgende ligt klaar
verleidend naar hem te lonken
om deel te nemen in zijn leven.
Nu is hij boos geworden
en zoekt de schuld bij hen.
Zonder zich af te vragen
waar zijn wilskracht is gebleven.
Oh waarom die stomme sigaret?
Reacties op dit gedicht
| Soledad: | Vrijdag, september 20, 2002 15:35 |
| Je haalt de woorden uit mijn mond... Liefs, en grtjs en sterkte daar aan iedereen he?! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 20 september 2002 | ||
| Thema's: | ||