Wel meer dan duizend
mijlen verwijderen mij
ben ik weg van jou
mijn liefste aardevrouw
jouw zachte streling
heb ik zo innig lief.
En iedere donkere nacht
in stille eenzaamheid
dan stijgen onverwacht
twee zielen losgerukt
die elkaar ontmoeten.
Dan zie je twee sterren
aan ’t firmament, schitterend
tot de hemel scheurt en eindigt
een onbestemde pijn die blijft
Ach ween toch niet mijn liefste...