Mijn sprong uit liefde
Hevig transpireer ik
ervaar ik de angsten
van leven en dood
overzie mijn verleden
brengt mij toekomst
tot knikken mijn knieën
nu
in het voorportaal
van de ruimte
onder een brandende zon
weet ik dat ik ga springen
ook al bonken mijn aderen
ik ga de riemen afhaken
en het vliegtuig verlaten
zweven of neerstorten
dadelijk
zal je wachten beneden
mij omarmen en trots zijn
dat ik mijn angst overwon
uit liefde voor jou.
20-09-‘02/14:06
Reacties op dit gedicht
| blommeke: | Vrijdag, september 20, 2002 17:06 |
| Phoe,,.... als je dat durft, wie zou er dan niet ongelofelijk trots en dankbaar zijn? maar hopen dat de armen die je opvangen, sterk genoeg zijn,.... Blom |
|
| MayadeBij: | Vrijdag, september 20, 2002 14:24 |
| Erg trots zou ik dan plaatsvervangend zijn, jumpjump! (je moet altijd goed uitkijken tegen wie je dit zegt, overigens, kleine tip uit de voorraadkast van overbodige adviezen) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 20 september 2002 | ||
| Thema's: | ||