Het begon allemaal rooskleurig,
zo, zo fleurig.
Die geweldige momenten samen,
al vanaf het moment we bij elkaar kwamen.
Een gevoel van verbondenheid ontstond,
een gevoel dat ik de ware vond.
Jammer genoeg veranderde dit snel,
't is tegen mijn zin dat ik dit vertel.
Maar ik hou niet meer van jou zoals jij van mij,
samen zijn maakt me niet langer blij.
Het is beter dat alles hier stopt,
vooraleer mijn hartje met schuldgevoelens wordt volgepropt.
Ik wil je gewoon nog effe zeggen:
Je bent speciaal, gewoon moeilijk om uit te leggen.
Je blijft vriendschappelijk in mijn gedachten,
er zal nog wel iemand op je wachten.
Blijf gewoon voor altijd wie je bent,
zo word je ooit nog wel met liefde verwend...