Gebroken
__________
Het mes flitst heen en weer
Bloed druppelt op de wastafel neer
Verward gezicht in de spiegel
In de verte klinkt gegiechel
Angstig kijk ik naar de wonde
Niet gelukt, zo'n zonde
Mijn ogen kijken me vanuit de spiegel aan
Mijn God, wat heb ik toch gedaan
Bloed druppelt langzaam uit mijn polsen
Littekens van mijn gebroken hart
Verward gezicht kijkt me teruggespiegeld aan
Alleen zij begrijpt mijn smart
Treurig staar ik uit het raam
Daarbuiten gaat het leven voort
Ik haat mezelf ik haat mijn naam
Niemand daar heeft ooit van me gehoord
Mijn ogen staan verwildert en verward
Ze zijn te lang getart
De pijn kan ik niet eens meer voelen
Niemand weet wat mijn polsen nu bedoelen
En morgen mag ik opnieuw acteren
Tranen verbergen en vrienden vereren
En mijn polsen zullen blijven bloeden
En de haat in mij zal blijven broeden
...