Van het desolate bed
omgewoeld door angstdromen,
warm beslapen, eenzaam achtergelaten,
naakt voor een zwijgzame spiegel
die me een nukkige morgen verwenst,
komt heel het verleden op je af,
de laatste nog herkenbare woorden
die je vader troostend tegen je zei
de hulpeloze blik in die goedige ogen,
's morgens,
je sterke blik en warme stem
koffie en koeken die ik je bracht,
liefde van je leven was je gedacht,
simpele gesprekken, krachtig verlangen,
elkaar moed geven tegen alles in,
's morgens,
denken en hopen
dat je beelden ziet
van gelukkig samenzijn,
scheerzeep, tandenborstel,
de geur van vers gewassen linnen,
Otis Reading, Carmina Burana,
kinderschoentjes in St Omaar,
jouw biddende gedachten,
een kaarsje in die kathedraal
om altijd samen te blijven,
jouw helende handen overal en altijd
vastgeklonken in de mijne,
's morgens,
doelloos dolen en vergeten
welke dag het is vandaag of morgen,
de bitter bijtende pijn
opnieuw wezenloos alleen te zijn.