dan ben je daar
Net als ik denk
dat de hemel gaat vallen
dat het leven
de genegenheid zal vergallen
dan ben je daar
Net als ik denk
ik hoor niets meer
als ik voel
daar is de eenzaamheid weer
dan ben je daar
net als de leegte me omarmt
en het vuur me niet meer verwarmt
ben je daar
altijd weer zo efficiënt
altijd weer op het juiste moment
ben je daar
om me de hand te reiken
en te voorkomen dat ik
aan illusies zou bezwijken
Reacties op dit gedicht
| Roxette: | Zondag, september 22, 2002 20:57 |
| heerlijk toch, zo'n vriendschap :) | |
| Anouck ( Almost me): | Zondag, september 22, 2002 18:08 |
| Leuk Steven, ben blij dit van je te lezen... Liefs, Anouck |
|
| sheren: | Zondag, september 22, 2002 17:55 |
| Mooi!!! Liefs sheren | |
| pramodah: | Zondag, september 22, 2002 17:51 |
| ja ik ken dat gevoel....en toch blijft de vrees dat het eens telaat zal zijn.... | |
| Huting: | Zondag, september 22, 2002 17:31 |
| Zo zie je maar Steven, na regen komt zonneschijn zo was het toch... Liefs, Doortje |
|
| Sheena: | Zondag, september 22, 2002 17:20 |
| wauw het geluk spat werkelijk van het scherm ;-) liefs, Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Steven Vermeulen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2002 | ||
| Thema's: | ||