Een ander leven
Ik wil een normaal leven
Net als alle anderen
door kleine dingen ga ik beven
Ik zou zo graag kunnen veranderen
Mensen vertrouwen
Ik kan het gewoon niet
Ik voel alleen wantrouwen
En enorm veel verdriet
Waarom sluit ik mezelf op
in mijn eigen gedachten
daardoor voel ik me echt rot
Ik ben mezelf aan het versmachten
Maar ik kan ze niet verdringen
Men gedachten en ik zijn één
Ik kan ze niet weg zingen
Dus ben ik altijd alleen
Net als alle anderen
door kleine dingen ga ik beven
Ik zou zo graag kunnen veranderen
Mensen vertrouwen
Ik kan het gewoon niet
Ik voel alleen wantrouwen
En enorm veel verdriet
Waarom sluit ik mezelf op
in mijn eigen gedachten
daardoor voel ik me echt rot
Ik ben mezelf aan het versmachten
Maar ik kan ze niet verdringen
Men gedachten en ik zijn één
Ik kan ze niet weg zingen
Dus ben ik altijd alleen
Reacties op dit gedicht
| mizz narf: | Maandag, september 23, 2002 21:29 |
| elaba, kvin et een vre mooi gedichtje, kan er mezelf een beetje in vinden.. vroeger was ik ook een beetje zo en nu soms nog, maar geniet van je leven, ge zijt nooit(!) alleen, er zijn alsan mensen klaar voor u, ook al denk je van niet.. je mag me altijd mailen! bij mij is alles goed gekomen en ik ben er zeker van dat dat bij jou ook et geval zal zijn..:) dikke kus xxx franneke |
|
| sheren: | Zondag, september 22, 2002 20:01 |
| Je bent niet altijd alleen, er zijn mensen die om je geven en je willen helpen als je ze toe laat denk ik! sterkte ermee! liefs sheren | |
Over dit gedicht
| Auteur: birdy | 
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2002 | ||
| Thema's: | ||