verlangen (2)
In de nacht van de Noordzee
als de golven eindeloos baren
kan ik jouw ziel ontwaren
dan zwerf ik zo met jou mee.
Ruisend water kust het strand
en wenkt gelaten aan je voeten
immer heen en weer moment.
Een verlaten zandkasteel
eenzaam baken van een kind
brokkelt zachtjes met de wind
Zachte streling van gedachten
zwarte krullen in je haar,
mijn zeebries uit het westen
doet jouw adem
even haperen
en dan voel je mij!
als de golven eindeloos baren
kan ik jouw ziel ontwaren
dan zwerf ik zo met jou mee.
Ruisend water kust het strand
en wenkt gelaten aan je voeten
immer heen en weer moment.
Een verlaten zandkasteel
eenzaam baken van een kind
brokkelt zachtjes met de wind
Zachte streling van gedachten
zwarte krullen in je haar,
mijn zeebries uit het westen
doet jouw adem
even haperen
en dan voel je mij!
Over dit gedicht
| Auteur: victor van der Daelen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2002 | ||
| Thema's: | ||