snoepje: | Maandag, september 23, 2002 17:42 |
Ik denk dat ik wel weet wat je bedoelt!Het is erg,het is een last op je schouders!je kan niet denken!terwijl de andere het allang doorhebben!Terwijl jij je laat vange door het net van die jongen!Gun je zelf de kans alles op een rijtje te zette je zal zien dat allles wel goed komt alleen vraagt het tijd!Dus laat je niet meer vangen!xx | |
natascha kracht: | Maandag, september 23, 2002 12:28 |
Hoi dozie, Ik las je gedicht en alles,echt alles wat er in staat herken ik. Zo is er ook in mijn leven n jongen die dat altijd weer voor elkaar krijgt,ook al zijn we na 2 jaar samen wonen uit lekaar gegaan,hijkrijgt me elke x weer zover dat ik t weer met hem probeer,want.....liefde is sterk,dat gebeurt gewoon,ook al wil je t tegen houden dat lukt je toch niet.die kriebels blijven komen,en als zijn fouten zijn gelijk vergeten.T is heel moeilijk om nee te zeggen tegen hem,maar eens zal de |
|
Ton Rijkers: | Maandag, september 23, 2002 10:22 |
Hoi Dozie, Heel mooi omschreven...die tegenstrijdige gevoelens van jou...Maar eigenlijk zou je je eens af moeten vragen...of hij JOU wel waard is...want ik krijg sterk de indruk dat je eigenlijk regelmatig als een soort speeltje wordt opgepakt en naar zijn believen weer wordt weggeworpen. Wanneer hij ook van jou zou houden...dan deed hij je dit niet aan. Groetjes, Ton |
|
Auteur: Dozie | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 23 september 2002 | ||
Thema's: |