De rust van het water.
Ik sta op het strand,
Voeten begraven in het zand.
Wind in mijn haar,
dat blijft plakken in m'n gezicht.
Het geluid van de golven,
maakt me rustig.
Ik kan hier wel uren
blijven staan.
Ik zie de zon
langzaam ondergaan.
Ik besef...
Tijd om naar huis te gaan...!
Reacties op dit gedicht
| Ria Overwater: | Maandag, september 23, 2002 19:00 |
| Mmmmm, zee en strand. 'k Blij er van houden! Liefs Ria |
|
| Gracia Groen: | Maandag, september 23, 2002 16:24 |
| Jammer dat zo'n dag zo snel voorbijgaat, maar leuk beschreven. | |
Over dit gedicht
| Auteur: WritingMoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: caroline | ||
| Gepubliceerd op: 23 september 2002 | ||
| Thema's: | ||