woorden vallen zwaar...
woorden vallen zwaar
zijn vol emotie
doortrokken van verdriet
tranen
gehuild in stilte
geen mens die er op let en ziet
het leed
niet te bevatten
het afscheid is nu daar
alleen de kist blijft achter
ieder loopt nu langs de baar
bloemen hebben je omgeven
de natuur daar hield je van
zij moet nu alleen verder met leven
ze lacht dapper…
Arie 23-09-2002
Reacties op dit gedicht
| bleu star: | Woensdag, september 25, 2002 18:12 |
| Een parel van een gedicht !!! | |
| Ana (stacia): | Maandag, september 23, 2002 20:00 |
| Prachtige beschrijving, Arie. Om stil van te worden liefs ana |
|
| ~Marina~: | Maandag, september 23, 2002 19:05 |
| een herinnering die me nu even zwaar valt... erg mooi, ondanks de inhoud liefs, Marina |
|
| Ria Overwater: | Maandag, september 23, 2002 19:02 |
| Mooi beschreven, en dapper gaat over in aanvaarden en mooie herinneringen. Liefs Ria |
|
| soesa: | Maandag, september 23, 2002 17:52 |
| ik hoop dat ze die dapperheid zal vasthouden...Kus soesa | |
| Gabrielle : | Maandag, september 23, 2002 17:21 |
| Mooi gedicht broer, misschien moet je het uitprinten en naar haar toesturen... Dikke kus |
|
| Caroline Maas: | Maandag, september 23, 2002 15:56 |
Zo herkenbaar... Heel mooi geschreven Arie! Liefs, Caroline |
|
Over dit gedicht
| Auteur: arie |  
|
|
| Gecontroleerd door: caroline | ||
| Gepubliceerd op: 23 september 2002 | ||
| Thema's: | ||