gebaande wegen
en toch
geen
duizend doden
gestorven
in de stilte
van de nacht
ik heb
noch jou
noch mij
noch ons veracht
mijn kracht
heeft zich
een eigen weg
gebaand
die niemand
gaat
maar zeker is
en zacht
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, september 25, 2002 23:49 |
| de nacht is niet door te komen zonder zachtheid, zonder klanken van je woorden en je hand die mijn ogen open bracht, meer dan je wellicht kon horen. of toch, ontwaakt er starend een andere kracht, de kans op een richting in het minder dichte duister dan ik dacht. groetje, hans |
|
| Laurens Windig: | Dinsdag, september 24, 2002 08:17 |
| Schitterend | |
| Koelemij, Harold: | Dinsdag, september 24, 2002 00:21 |
| STERK TAHLITA touchie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Talitha | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 23 september 2002 | ||
| Thema's: | ||