Levensboek van liefde
In gezelschap van mijn licht
zijn woorden tot stilstand gekomen
ze komen en gaan de letters
die de wereld doen vermaken
nutteloos is de inhoud
al zijn het volzinnen uit liefde
de dagen zijn verstreken
dat inhoudelijk de geest beviel
te denken en te streven naar geluk
door afgepaste lijnen te volgen
zoals het leerboek verwachten mag
maar het boek is onvolmaakt
door de mist zie ik je staan
als herkenbaar stukje ik
geen spiegel zo mooi
als de tinteling van mijn hart
dat eindeloos siddert
mijn levensboek van liefde.
24-09-‘02/0:01
Reacties op dit gedicht
| charly: | Dinsdag, september 24, 2002 21:28 |
| ...dat dus nooit met woorden geschreven kan zijn... prachtig gedicht, |
|
| Ria Overwater: | Dinsdag, september 24, 2002 06:50 |
| Een levensboek van liefde.. Zo mooi omschreven. Goedemorgen gelijk wakker! Liefs Ria |
|
| Roxette: | Dinsdag, september 24, 2002 00:43 |
| álles, maar zeker niet nutteloos... | |
| wijnand.: | Dinsdag, september 24, 2002 00:34 |
| prachtig vooral het laatste mijn levensboek van liefde |
|
