21 jaar is het reeds geleden
dat jij in het levenslicht kwam gegleden
een kort leven was je maar gegeven
en toen verdween je uit het heden,
Allen hebben ze om je geleden
de pijn is altijd blijven knagen
blijven zitten zijn ze met vele vragen
waarom werd jij hen ontzegd,
Door een ongelukkig toeval
bleef jij in een eeuwige slaap
je mocht niet proeven van het leven
en ze hadden je zoveel liefde te geven,
Nu moeten ze verder met dat gevoel
jij als eerste gaf hun leven een doel
ze kregen nog 3 schatten van kinderen
maar dat zou hen niet verhinderen
dat de liefde voor jou zou verminderen,
Ikzelf heb je nooit gekend
ik hoorde enkel de verhalen
zo zit ook ik met enkele vragen
waarom steeds onschuldige kinderen
ontnemen en het leven verhinderen,
Vragen waar we nooit een antwoord op vinden
de speling van de natuur is niet te kiezen
zo zullen we altijd wel iemand verliezen
maar het verlies van je eersteling
fluisterende woorden gedragen in de wind
ze houden van jou, liefste kind,

Jenne