Terug opnieuw
Even alles opnieuw.
Alsof een storm men denken heeft verward,
flitst het verleden door de beelden van de toekomst.
Doet men ogen verblinden met een licht uit de duisternis en
volgen men handen de weg die men hart hen influistert.
Alsof dit alles helpt om deze wereld te begrijpen,
waarin je steeds hoort:
‘Je bent wel lief,
maar toch kan ik je niet liefhebben’
Alsof een storm men denken heeft verward,
flitst het verleden door de beelden van de toekomst.
Doet men ogen verblinden met een licht uit de duisternis en
volgen men handen de weg die men hart hen influistert.
Alsof dit alles helpt om deze wereld te begrijpen,
waarin je steeds hoort:
‘Je bent wel lief,
maar toch kan ik je niet liefhebben’
Reacties op dit gedicht
| Brecht: | Vrijdag, september 27, 2002 12:40 |
| Heb ik je dat al gezegd? Dan was ik toch verkeerd. HEt is wel een heel ooi gedicht maar m'n gedachten zijn steeds bij die men. Wie zijn die men? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: clowntje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 september 2002 | ||
| Thema's: | ||