De wens voorbij
De wind maakt golven
van een oceaan verlicht
gooit met druppels water
als fonkelende sterretjes
op een donkere avond
alleen het grote water
zonder uitzicht op leven
klam doorleef je de storm
zonder vruchtbaar inzicht
die je ster wil herkennen
wolken krullen op
ontnemen sterren en maan
een wind gaat over
tot orkaankracht
ontneemt je evenwicht
je val ontlast het leven
naar de diepte in de ruimte
reist in het zwarte gat
langs sterren en de maan
voorbij het beeld van leven
ontmoet het stil verlangen
in het waterparadijs van licht.
26-09-‘02/22:15
Reacties op dit gedicht
| Fury: | Dinsdag, oktober 01, 2002 18:42 |
| Mooie tekst, daar valt niets aan aan te voegen. 1000punten krijg je van mij. |
|
| Laurier: | Vrijdag, september 27, 2002 14:15 |
| Mooi en beeldend gebracht! Laurier |
|
| Ria Overwater: | Vrijdag, september 27, 2002 11:02 |
| Zou 'het' daar echt zo zijn? Dan is angst overbodig! Mooi.... Liefs Ria |
|
| waterval: | Vrijdag, september 27, 2002 02:37 |
| Sterven als verlossing….soms een keuze….en dan lijkt het vooruitzicht van een “zachte dood” wel het ultieme geluk…. Men schrijft vaak over de andere kant, en hoe het zou zijn….Al lijkt het maar een beetje zoals jij het nu beschrijft, ”een waterparadijs van licht”….dan hoeven we nooit meer bang te zijn van de dood...…. Héél mooi…. |
|
| wijnand.: | Vrijdag, september 27, 2002 00:18 |
| sprookjesachtig Sfeervolgedicht |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2002 | ||
| Thema's: | ||