Mag ik...lachen?
Of is dat nu ongepast...
omdat de dood hem
-onverwacht-
toch nog heeft verrast...
Want gelukkig was hij niet
hij kon het gemis niet aan
hij had er té veel moeite mee
om zijn vrouw te laten gaan...
En nu is hij weer bij haar
nú zal hij gelukkig zijn
bevrijd van alle leed
en van die doffe pijn...
En ook al mis ik hem heel erg
hij is nu vast wel blij
en als hij hiermee gelukkig is
dan is het goed voor mij...
VOOR MIJN OOM, DIE ME STEEDS STEUNDE ALS IK HET ERG MOEILIJK HAD. Hij zei nooit wat, maar liet me sel in stilte voelen dat ie met me meeleefde...