Kom uit dat schild…
Kom uit dat schild…
Ik wil jou al mijn warmte geven
De kou moet uit jou lijf
Ik wil dat je weer vrolijk bent
Ja, dat staat buiten kijf
Laat los dat schild, het is niet fijn
Om zo geperst daarin te zijn
Van binnen moet het open gaan
Laat mij je helpen, laat me niet staan
Laat me binnen in jouw harnas
Waarin je soms zo stilletjes leeft
Toekijkend op een warme wereld
Terwijl je zelf zo beeft
Dat schild bij jou, dat wil ik niet
Ik vind het jou niet staan
Ik wil niet dat men jou zo ziet
Kom, laat je nou eens gaan
Geef mij jouw zorg en ook jouw pijn
Blijf niet in dat harnas staan
Het is niet goed steeds koud te zijn
Toe, neem mijn warmte aan
Reacties op dit gedicht
| Zasan: | Vrijdag, september 27, 2002 19:31 |
| Jihaa!! Groot gelijk. Dit is weer een hele mooie, Chippy. |
|
| sheren: | Vrijdag, september 27, 2002 19:27 |
| Mooi!! liefs sheren | |
| Ria Overwater: | Vrijdag, september 27, 2002 18:56 |
| Praten... mooi verwoord! Liefs Ria |
|
| greet1002: | Vrijdag, september 27, 2002 18:45 |
| Mooi gedicht! xxx Greet |
|
