Je hand reikte niet ver genoeg...
De put was veel te diep
Mijn angst onmetelijk groot
De muren kwamen op me af
Al waren de ogen blind
Mijn handen staarden voor me uit
Voeten schuifelden links en rechts
Zintuigen het noorden kwijt
Ook het zuiden vond ik niet meer terug
De woorden verdoezelden veel te snel
De tast verloor haar gevoel
Je hand reikte niet ver genoeg
je maakte me weer een beetje dood
Mijn angst onmetelijk groot
De muren kwamen op me af
Al waren de ogen blind
Mijn handen staarden voor me uit
Voeten schuifelden links en rechts
Zintuigen het noorden kwijt
Ook het zuiden vond ik niet meer terug
De woorden verdoezelden veel te snel
De tast verloor haar gevoel
Je hand reikte niet ver genoeg
je maakte me weer een beetje dood
Reacties op dit gedicht
| Albrecht Paul: | Donderdag, oktober 03, 2002 14:00 |
| Ook als je regel 4 niet aanpast zoals ik het graag zie, is dit een heel goed gedicht. AP | |
| Albrecht Paul: | Dinsdag, oktober 01, 2002 16:39 |
| Regel 2 en 3 botsen op elkaar: meteen na 'heel groot' begin je over inklemmen. Regel 4 klinkt beter als Zelfs met ogen blind Die starende handen zijn wat raar. Je kunt die zintuiglijke verwarring (ik rook kleuren, ik zag de herrie enz) verder uitbreiden - of hier weglaten. De titel komt - net als bij Melker - ergens midden uit het gedicht. De sfeer is heel goed getroffen, het schrijnt, als ik het lees. |
|
| wil melker: | Vrijdag, september 27, 2002 21:34 |
| Moet natuurlijk beelden zijn. Weer teveel haast zoals altijd. sorry.... |
|
| wil melker: | Vrijdag, september 27, 2002 21:33 |
| Lenore, mooie belden die hun eigen verhaal vertellen over de dingen die jij ons wilt laten zien met een andere blik dan gewoon. mooi. liefs wil |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lenore | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2002 | ||
| Thema's: | ||