Voorbij mezelf
Vandaag zag ik muziek in de lucht
vogels in alle kleuren
elke vogel lonkt mij naar boven
maar ik ben zonder vleugels geboren
vandaag zag ik de bloemen op het land
bloemen in zovele geuren
zijn lonken mij er te komen staan
maar ik heb geen wortels gekregen
vandaag zag ik kinderen spelen
levenslustig en vol onschuld
zij lonken met hun spel te spelen
maar ik ben de jeugd vergeten
vandaag zag ik mijn zonden
sombere herinneringen van weleer
zij lonken mij om nieuwe zonden
maar ik heb mijn zonden vergeven.
27-09-‘02/17:04
Reacties op dit gedicht
| NooR: | Zaterdag, september 28, 2002 21:19 |
| De mens heeft een talent om zijn eigen vleugels te maken, hij vliegt... en stort weer neer xxx NooR |
|
| Roxette: | Zaterdag, september 28, 2002 00:35 |
| heerlijke laatste strofe....als deze goed zit komt het met de rest ook wel goed! Een vrijheid op zich! Rox |
|
| Sheena: | Zaterdag, september 28, 2002 00:27 |
| en vergeven is alles wat rest, op het laatst ;-) dan pas kun je leven ;-) Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 28 september 2002 | ||
| Thema's: | ||