geboeit door het leven
vrijdag 27 sept 12.11
Liefde is ver te zoeken
eenzaamheid staat om de hoek
staat naar me te grijnsen
doet een onzedelijk verzoek
pijn lijkt zo dichtbij
verdriet achter glazen
een wereld vol mensen
staan gewillig te grazen
een vreemdeling zijn is hard
zelfs als je bent waar je hoort
alleen zijn is onvermijdelijk
en je word maar niet gestoord
vergetelheid zo makkelijk dichtbij
je zoekt maar vind niet
groen gras blijkt droog als hooi
en toch blijft het leven mooi
Liefde is ver te zoeken
eenzaamheid staat om de hoek
staat naar me te grijnsen
doet een onzedelijk verzoek
pijn lijkt zo dichtbij
verdriet achter glazen
een wereld vol mensen
staan gewillig te grazen
een vreemdeling zijn is hard
zelfs als je bent waar je hoort
alleen zijn is onvermijdelijk
en je word maar niet gestoord
vergetelheid zo makkelijk dichtbij
je zoekt maar vind niet
groen gras blijkt droog als hooi
en toch blijft het leven mooi
Reacties op dit gedicht
| Irene Simons: | Zaterdag, september 28, 2002 17:10 |
| Heel mooi geschreven en heel herkenbaar | |
| Demian: | Zaterdag, september 28, 2002 00:32 |
| Dank. | |
| Di Angeli: | Zaterdag, september 28, 2002 00:30 |
| Hou die laatste strofe maar goed vast, het trekt je wel mee door het leven heen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Demian | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 28 september 2002 | ||
| Thema's: | ||