Zelfkennis
Zelfkennis
hij haalt zichzelf
met moeite terug
om de partner
van zijn kind
te laten
wie zij zijn
eigen fouten zien
die onbereikbaar zijn
omdat de kracht
die hem ontbreekt
te laten zegenvieren
in respect
trillingsgetallen
lopen zeer uiteen
en smelten samen
als hij in de spiegel
kijkt en zegt:
wees blij dat zij
gelukkig zijn
en laat ze los
in eigen
lieve leven
steeds wil hij
opnieuw
proberen
Reacties op dit gedicht
| gunther vandenberghe: | Zaterdag, september 28, 2002 13:46 |
| mooie beschouwing op het innerlijke zelf | |
| free: | Zaterdag, september 28, 2002 11:07 |
| moeilijk he...loslaten ;) liefs free |
|
| pramodah: | Zaterdag, september 28, 2002 09:57 |
| een gouden regel,als je in de spiegel kijkt stel jezelf dan in hun plaats en vraag je af hoe je het dan zou willen..... pramodah |
|
| Huting: | Zaterdag, september 28, 2002 08:04 |
| Herkenbaar Laurens, dan is iedereen in zijn waarde laten ineens een stuk moeilijker... Liefs, Doortje |
|
| Dave de Laat: | Zaterdag, september 28, 2002 04:52 |
| ...........! D. |
|
| wijnand.: | Zaterdag, september 28, 2002 01:09 |
| Ik zou zeggen laten we er ons niet mee bemoeien Mooi gedicht |
|
| Roxette: | Zaterdag, september 28, 2002 00:57 |
| acceptatie van iets dat moeilijk is(maar niet te veranderen).....is uiteindelijk altijd een overwinning.... Rox |
|
| Di Angeli: | Zaterdag, september 28, 2002 00:51 |
| Hij zal overwinnen Laurens... Mooi. |
|
| Sheena: | Zaterdag, september 28, 2002 00:48 |
| oef, das knap als je dat kan ... mooi en nobel streven .. Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 september 2002 | ||
| Thema's: | ||