Ramp gevoelen
Gezichten star starend
woorden stamelend
ontdaan van alles
wat tastbaar is
oh mijn God!
roept zelfs de atheïst!
wanhoop is het woord
dat hier gevat verstoort
de kinderen zien
hun vaders en moeders
huilen...
zij snikken mee
totdat de pijn uitdeint
de gelatenheid heerst
en nadien de stilte
als het laatste stof
zachtjes
de bodem raakt
als de laatste waterstromen
sijpelen in de bodem
en wat rest
is moedeloosheid…
woorden stamelend
ontdaan van alles
wat tastbaar is
oh mijn God!
roept zelfs de atheïst!
wanhoop is het woord
dat hier gevat verstoort
de kinderen zien
hun vaders en moeders
huilen...
zij snikken mee
totdat de pijn uitdeint
de gelatenheid heerst
en nadien de stilte
als het laatste stof
zachtjes
de bodem raakt
als de laatste waterstromen
sijpelen in de bodem
en wat rest
is moedeloosheid…
Reacties op dit gedicht
| Beverke: | Zondag, september 29, 2002 09:02 |
| Na elk verlies zal de moedeloosheid wel de bevenhand krijgen maar men blijft daar onmachtig tegenoven, groetjes jenne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: victor van der Daelen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 28 september 2002 | ||
| Thema's: | ||