Je wilde alleen voelen aan het leven
bij het loslaten van deze ene wonder
waar elke seconde hoop betekende
verloor verdriet in stille berusting
een veertje dwarrelend in je kamer
kondigde de engel onverwachts aan
maar je wens voor de wonder
was vergeten in een kluisje van ooit
stille wensen waren altijd een deel
maar het grote wonder was verstopt
de engel klapperde met zijn dons
als druppels liefde over jullie heen
voor de overgang van licht naar donker
verdween de engel weer uit het zicht
de nacht bracht liefde als nooit tevoren
vervulde jullie wonder als in een droom
medisch een onmogelijk feit
maar de liefde laat zich niet ontleden
met liefde en tederheid kijk je terug
naar het dwarrelen van het veertje
voor het eerst een kind aan je borst
de kus van hem op je voorhoofd.