Pad van glasscherven (scheiding)
Was je niet van plan te gaan
een weg zonder kennisgeving
tegen de wind in
droomde jij niet van de zon
die eindeloos zou schijnen
altijd met elkaar verbonden
was de klap van de deur
mijn hand of gewoon de tocht
waardoor je mij veracht
hoe zinloos de scheiding
om de strijd van erkenning
in elk van ons afzonderlijk
zijn we de zon vergeten
waar de warmte ons beroerde
in onvergetelijke momenten
is afschuw ons enigste binding
naar de dag van morgen
op een pad met glasscherven
hoe ver jij als vogel gaat
weet ik niet te vertellen
wel dat ik zoek, een reden
waarom liefde vergaat
tot haat.
29-09-‘02/20:53
Reacties op dit gedicht
| blommeke: | Zondag, september 29, 2002 23:42 |
| mensen groeien, maar als dat niet meer gelijk op gaat, vallen verbintenissen uit elkaar, alleen laat haat niet de overhand krijgen, herinner de mooie dingen zodat het draaglijk blijft, Blom |
|
| karin jansen: | Zondag, september 29, 2002 21:05 |
| prachtig... echt heel mooi! (heb het over het gedicht he, scheiden is nooit leuk ...) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2002 | ||
| Thema's: | ||