De allergrootste
“De allergrootste...”
Ik beliep niet altijd het gevraagde pad
Maar niet alleen de wegen leiden naar Rome
Zo ben ik er heel anders gekomen
En heb daarbij niet veel geluk gehad
Zo was ik slechts op zoek naar de geneugten
Die werden mij dan ook bijna fataal
Het is geen noemenswaardig verhaal
Gevuld met stommiteit en valse vreugde
Toch wil ik mezelf maar een fout kwalijk nemen
Het was de allergrootste die ik maakte:
De dag dat ik mijn leeuwtje ooit kwijt raakte
Liep ik weg van mijn tekorten en problemen...
Reacties op dit gedicht
| friedel: | Dinsdag, oktober 01, 2002 15:47 |
| geslaagd gedicht basje.. zeer mooi gedicht...ga zo door... en sterkte! |
|
| Roxette: | Maandag, september 30, 2002 21:43 |
| ik vind het een moedig gedicht...en voor mij staat leeuw voor moed in dit geval....die je dus niet! kwijt bent;) | |
| Albrecht Paul: | Maandag, september 30, 2002 14:15 |
| Dan zeg ik ook maar niks. Trouwens: de twee laatste regels die het hoogtepunt lijken te worden blinken uit in onduidelijkheid. Weglopen van je tekorten en problemen een kwalijk te nemen fout? Zit je er liever middenin dan? En dat leeuwtje, dat zegt alleen Peugeot-rijders wat. |
|
| Sheena: | Maandag, september 30, 2002 01:05 |
| tsja wat kan ik toevoegen aan de moederlijke woorden hieronder ??? niets ;-) Sheen |
|
| christina: | Maandag, september 30, 2002 00:19 |
| leven is vallen en opstaan en gaat niet altijd over rozen niemand is volmaakt maar wel is iedereen uniek mooi geschreven bassie slaap lekker he maak het niet te laat knuffie mam |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Basje | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 30 september 2002 | ||
| Thema's: | ||