Ik ervaar de ondergang van de zon
alleen op een stronk aan het water
een schaduw van een libel
scheerde over het donkere water
geluiden verstommen de dag
it’s all over now
mijn plekje is zo vertrouwd
niemand weet mijn kerkje
waar ik dagelijks de eendjes voer
bezweet mijn dilemma’s beredeneer
tot ontlading van de storm
it’s all over now
maar ik treur er niet om
morgen kom ik weer terug
met mijn arm om je schouder
het kerkje zal stralen
als nooit tevoren