Mishandeling
Soms overvalt het me, zoveel pijn.
Ik voel het door mijn hele lichaam, waarom moest het nou zo zijn?
Waarom ben ik niet eerder bij je weggegaan, waarom heb ik dat niet gedaan?
Ik was alles kwijt, mijn zelfvertrouwen, mijn levenslust, mijzelf....
Er was geen ik meer, ik bestond niet meer, ik was jij.
Ik wist pas hoe ik me voelde als ik wist hoe jij je voelde.
Als jij vrolijk was, was ik dat ook. Als jij deppressief was, was ik dat ook.
Je hebt me gekleineerdt, je hebt me onteerd.
Je hebt me mij afgenomen.
Tot op vandaag heb ik ernog verdiet om, mijn God wat was ik toch dom...
Maar nu word alles beter, dat weet ik zeker.
Want hoe kan mijn leven slechter worden nu ik van jou af ben?
ik was jij, nu ben ik: mij.....
Ik voel het door mijn hele lichaam, waarom moest het nou zo zijn?
Waarom ben ik niet eerder bij je weggegaan, waarom heb ik dat niet gedaan?
Ik was alles kwijt, mijn zelfvertrouwen, mijn levenslust, mijzelf....
Er was geen ik meer, ik bestond niet meer, ik was jij.
Ik wist pas hoe ik me voelde als ik wist hoe jij je voelde.
Als jij vrolijk was, was ik dat ook. Als jij deppressief was, was ik dat ook.
Je hebt me gekleineerdt, je hebt me onteerd.
Je hebt me mij afgenomen.
Tot op vandaag heb ik ernog verdiet om, mijn God wat was ik toch dom...
Maar nu word alles beter, dat weet ik zeker.
Want hoe kan mijn leven slechter worden nu ik van jou af ben?
ik was jij, nu ben ik: mij.....
Reacties op dit gedicht
| Albrecht Paul: | Woensdag, november 07, 2001 11:03 |
| Het is intussen al 'lang' geleden dat je dit gedicht plaatste. Maar wat jou gebeurd is, dan blijft je nabij, levenslang. Ik hoop dat je geleerd hebt om bij jezelf te blijven, je niet opnieuw prijs te geven, zogezegd uit liefde. Bij jezelf ben je thuis, ook al is het er soms leeg en droevig. |
|
| sahra: | Donderdag, augustus 30, 2001 17:29 |
| zo heb ik mij nou ook gevoeld | |
| ron: | Vrijdag, februari 16, 2001 18:19 |
| prachtig gedicht,laat je je niet onderkrijgen.je gevoelens op papier zetten vind ik heel moedig,dan pas kunt je het donkere hoofdstuk in je leven afsluiten.Laat je eigen ik niet BEROVEN leef voor jezelf en voor de toekomst.Heel veel sterkte,leven is prachtig als je wederhelft maar weet te waarderen. | |
| Navilana: | Donderdag, februari 01, 2001 19:35 |
| Prachtig gedicht.Maar kom op meid,laat de moed vooral niet zakken.Je kan en mag me altijd mailen,ik zal altijd naar je luisteren. | |
| Alexandra: | Dinsdag, januari 30, 2001 12:39 |
| Je komt er via communities.msn.nl/chantalchantal (geen www.) | |
| Alexandra: | Donderdag, januari 25, 2001 15:25 |
| Voor de mensen die dit lezen: Ik heb een eigen website waarin ik een dagboek heb en mij verhaal kwijt kan. Ik zou het leuk vinden als jullie het bekijken en een reactie geven. | |
| Marianne : | Woensdag, januari 24, 2001 10:13 |
| heel mooi gedicht. Je komt er met of zonder hulp wel over heen. En als je wilt praten, mag je me altijd e-mailen. Gewoon om je verhaal kwijt te kunnen. Ik ben goed in luisteren en heb een hele grote schouder. Veel sterkte Marianne | |
| alexandra: | Vrijdag, januari 12, 2001 08:26 |
| Dank je wel voor je reactie dat betekent veel voor mij. Ik heb mensen nodig die het begrijpen. | |
| black flower: | Donderdag, januari 11, 2001 16:12 |
| je komt erover Alexandra! Moed niet opgeven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Alexandra | 
|
|
| Gecontroleerd door: shelby | ||
| Gepubliceerd op: 10 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||