Publieke vervoering
geladen draden
verbinden
een eindig traject
waarop koel ijzer
- getekend door een
monotoon verplaatsen –
warm bloed
doet verstillen.
met je blik op
oneindig
doorkruis je
het landschap
- onderhevig aan
verandering –
dat het onweer in je buik
doet schichten.
weerzien ontroert
de redelijkste mens.
- 29 september 2002 -
Reacties op dit gedicht
| Sheena: | Maandag, september 30, 2002 22:55 |
| zonder twijfel een dijk van een gedicht, aangenaam verrasst ! Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nele | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 30 september 2002 | ||
| Thema's: | ||