een ding, voor mijn gebroken hart
Duister in een ziel,
zoekend naar enig licht,
tastend naar de uitgang,
maar nergens waar het duister iets ziet.
Liefde,
verscholen in het duister,
reist mee op zijn rug,
maar krijgt er waarschijnlijk niks voor terug.
Liefde hopend op een redding,
maar het duister wil verdwalen,
daar waar de zon valt,
daar wil het duister dwalen.
Liefde zal wachten,
wachten op een redding,
hopend dat het niet zal verdwijnen,
hopend op een ding.
Een ding,
datgene waar houvast is,
Een ding,
datgene wat ik nu mis.
zoekend naar enig licht,
tastend naar de uitgang,
maar nergens waar het duister iets ziet.
Liefde,
verscholen in het duister,
reist mee op zijn rug,
maar krijgt er waarschijnlijk niks voor terug.
Liefde hopend op een redding,
maar het duister wil verdwalen,
daar waar de zon valt,
daar wil het duister dwalen.
Liefde zal wachten,
wachten op een redding,
hopend dat het niet zal verdwijnen,
hopend op een ding.
Een ding,
datgene waar houvast is,
Een ding,
datgene wat ik nu mis.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Pure Love |  
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 01 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||